Een week vol zon!

18 februari 2017 - Mount Warning, Australië

Lieve lezers,

Zondag was het wederom en snikhete dag, we spenderen de dag lekker in de koele airco en doen verder niet veel bijzonder, wel plannen we weer wat nieuwe dingen in voor de komende week!

Maandag splitten we op in de winkelcentra, dinsdag is Valentijnsdag en we willen elkaar toch leuk verrassen, haha! Nadat we klaar zijn met shoppen, spenderen we de namiddag op het strand, even heerlijk afkoelen in de zee en spelen in de hoge golven. 'S avonds genieten we op een plekje met mooi uitzicht over het meer, van een mooie zonsondergang. Die avond spenderen we lekker op de bank.

Dinsdag is de dag dat Gary en Heidi terugkomen, we hebben beloofd dat we eten voor ze zullen maken. We gaan na het ontbijt de inkopen doen. We hebben besloten om een soort tapas diner klaar te maken met veel verschillende hapjes en lekkernijen. 'S middags bereiden we alles voor en drinken we een drankje met Gary en Heidi. We genieten met z'n vieren van het diner en de nodige glazen wijn. Het is onze laatste avond in Newcastle, we willen na onze heerlijke tijd, toch wel weer verder...

Woensdag nemen we afscheid van Gary en Heidi, we pakken al onze spullen weer in, klaar om weer op pad te gaan. We rijden die dag ongeveer 350-400km maar doen er lang over, door alle plaatsjes. We stoppen even voor een plaspauze in een kleine haven. We zien een groep pelikanen en Bren schiet wat foto's. Ineens ziet Mich een meter of 15 voor ons een grote vin. Dan komen er een stuk of 3 dolfijnen tevoorschijn, prachtig in dit ondiepe water! Uiteindelijk weten we een heerlijk rustige slaapplek te vinden, midden in het bos! We slapen heerlijk rustig, met alleen het geluid van de natuur om ons heen. 

Ook donderdag beloofd weer een lange rij dag te worden, richting Byron Bay. Byron Bay staat bekend als echt hippie dorpje aan het strand, waar alles relaxed en chill gaat. Onderweg stoppen we bij een mooie waterval waar we zwemmen in het meertje en afkoelen na een warme nacht. Rond een uurtje of 4 's middags komen we aan. Het is een klein dorp, met sfeervol centrum. Diverse winkels met surfboards, beach kleding en frutsels met vele kleuren zijn kenmerkend voor Byron Bay. We spenderen een uurtje op het strand en zien een hoop hippies voorbij komen. Dan is het tijd om te zoeken naar een slaapplek, een moeilijke opgave hier. Je mag nergens kamperen of in de auto slapen. Uiteindelijk vinden we een plekje achteraf in een woonwijk, vlakbij het strand, op het zand.

Vrijdag trekken we het centrum weer in. Een aantal van jullie zal zich het Byron Bay van vroeger herinneren, helaas is er wel het een en ander veranderd. In heel Byron Bay is het betaald parkeren en alles kost geld. Dit is wat ons betreft super zonde voor het imago van dit leuke dorpje. We rijden een stukje weg uit het dorp en spenderen daar een uurtje op een heerlijk rustig stuk strand. We besluiten daarna dan ook weer verder te gaan. Byron zal de komende jaren wel minder aantrekkelijk worden, denken wij...

We rijden iets het binnenland in en belanden daar in een klein dorp. Als de avond valt rijden we naar een berg, Mount Warning. We zetten de tent op aan de voet van de berg, zetten de wekker om 02:00 en gaan slapen. Als de wekker gaat kleden we ons om, pakken onze ingepakte tassen, en rijden richting de berg. We gaan een tocht naar de top van de 1160m hoge berg maken, om de zonsopgang te bekijken. Gelukkig zit het weer mee. Mount Warning staat erom bekend dat hij slecht weer aantrekt. In december vorig jaar is een stel op de top geraakt door de bliksem, de jongen, van onze leeftijd, is hierbij overleden... Onderweg naar de parkeerplaats zien we een paar grote uilen voor ons uit vliegen, ook ligt er een supergrote (1.80m +-) slang op de weg, niet van plan om voor onze auto aan de kant te gaan. Als we de auto parkeren zien we nog wat andere mensen beneden. We zetten de hoofdlampjes op, doen de tassen om en beginnen onze tocht naar de top. Onderweg lopen we door een regenwoud. Het is pikdonker en we komen de nodige beestjes tegen(spinnen,padden,kakkerlakken,sprinkhanen, koeskoezen en glow worms). Glow worms zijn wormen die in de duisternis nuon groen licht geven, als een breekstaafje, erg leuk om te zien. Na een tocht van 2 uur komen we op de top aan, het was best pittig. We komen op een platform aan met wat bankjes en wachten daar op het eerste licht. Het platform begint zich steeds meer te vullen, het is een populaire plek. We kiezen snel een plekje vooraan en wachten nog even. We zien een prachtige zonsopgang en genieten van de prachtige natuur en het uitzicht. Na het ontbijt op de berg lopen we terug naar de auto. De terugweg gaat met ruim een uur, een stuk sneller! Moe maar voldaan komen we aan bij de auto. We nemen een lekkere douche in een plaatjes verderop. Dan rijden we richting de Gold Coast. Hier zullen we ergens de dag/nacht spenderen.

Dat was het weer voor deze week :-)! Bedankt voor het lezen, tot volgende week!!!

Foto’s

3 Reacties

  1. Jos en Jacqueline:
    18 februari 2017
    Zo, fantastische zonsopgang!
    Tot volgende week!
  2. Saskia:
    18 februari 2017
    Wat heerlijk al die zonneschijn en warmte. Wij tellen af naar warmer weer hier!
    Super leuk om wat dagen met familie door te brengen en wat een gastvrijheid om in hun huis te mogen verblijven.
    Tuurlijk zijn jullie naast zon, zee en strand weer even de natuur in gegaan. Dat het dan midden in de nacht moet gebeuren is dan wel bijzonder. Prachtige ontmoeting met wat beesten, al vind ik die slang toch wat minder. Brrrr... Maar de trail was vast zeker moeite waard want de foto's zijn prachtig. We genieten mee hoor!
    Maak er weer een top week van en we kijken al weer uit naar jullie volgende belevenissen. Dikke kus voor jullie
  3. Moon:
    19 februari 2017
    Wat een mooie omgeving weer ! Prachtig de natuur ,de zons ondergang de bush bush,en smetteloze witte stranden , blauwe zee en mooie luchten.
    Jammer van al die enge beesten daar ,incl de vele touristen.
    Maar ook veel mooie beesten en mensen.Het slapen in de natuur lijkt mij een Utopia. Wat geweldig mooi en heerlijk.Maar ook best eng.Ik ben bang dat ik bij elk ritseltje recht op in mijn bed zou zitten met een koekenpan in mijn hand.
    genieten jullie maar lekker verder en vertel hier jullie mooie verhalen maar dan lees ik deze wel veilig achter mijn comp. binnen met de kachel aan zonder enge beesten . dikkekus