Balinese chaos

Lieve lezers,

Zondag ochtend, na ons ontbijt. Vertrekken we met al onze baggage richting de haven. We worden met een soort vlot met bankjes naar het volgende eiland gebracht (15min varen). Na een klein uurtje wachten vertrekken we op een grote boot richting Gili Air. De 'Gili eilanden liggen vlakbij lombok. Na een paar tussenstops om anderen op te halen/af te zetten, komen we aan op Gili Air. We regelen een paard en wagen om ons met de zware baggage naar ons hotel te brengen. We komen er al snel achter dat ons huidige hotel ongeveer 100m van het hotel ligt waar wij in onze vorige vakantie op Bali verbleven, leuk! We krijgen een kamer in een mooie Balinese hut met een lekker bed en ijskoude airco, het ruikt er ook fris, een verademing ten opzichte van het vorige hotel! 'S avonds eten we bij een tentje wat erg tegen valt. Wel genieten we van een flink aantal cocktails bij ons eigen hotel, waarna we heerlijk slapen. 

Maandag ontbijten we en lopen dan richting de haven. Jaap, Saskia, Sonja en Mario komen ook naar Gili Air, gezellig! Omdat de paardjes op het eiland hier niet zo goed behandeld worden, tillen we alle baggage richting het hotel. Overigens is de andere optie een fiets huren, auto's en scooters rijden hier niet. Toch lijkt de elektrische scooter een doorgang te hebben gevonden naar het eiland. We lunchen lekker bij ons eigen hotel. Daarna gaan we het water in om te snorkelen. Na een half uurtje te hebben gezwommen tussen de mooie kleurijke vissen, vinden we een zeeschildpad, die we ook zochten. Na enige tijd laten we de schildpad weer 'los' omdat hij erg diep zit. Verder is het snorkelen hier erg mooi en rustgevend, de vissen zijn prachtig en het koraal is op sommige plaatsen nog intact. Het meeste koraal is hier verwoest door het vissen met dynamiet, wat tegenwoordig verboden is. Ook het toerisme en de vele boten, vormen ook hier gevaar voor het koraal. 'S avonds lopen we met zn alle richting het binnenland van het eiland, wij weten daar een erg goed lokaal restaurantje, wat we graag willen laten zien, eten voor een prikkie.. Aangekomen bij het restaurantje blijkt dat in 1,5 jaar tijd, de prijzen ongeveer 3x hoger zijn geworden. De echte charme van het plekje is er wat ons betreft ook af. Hoewel het nog best betaalbaar is, besluiten we verder te zoeken. Ook vandaag valt het eten weer wat tegen, jammer. 'S avonds relaxen we bij ons eigen hotel met een drankje, erg gezellig zo met z'n alle.

Dinsdag is het relax dag, we blijven bij het restaurant van ons hotel, dat trouwens direct aan zee ligt. Wij liggen samen de hele dag in het water en snorkelen flink wat meters weg, we zien wederom weer wat zeeschildpadden en maken erg mooie beelden. Tussendoor loopt Mich nog een rondje met Saskia richting de noordkant van het eiland, dat in 1,5 jaar tijd toch best veranderd is... tegen zonsondergang komen we het water uit. We eten vandaag bij een lokaal tentje, dat ons een bijzondere Nasi Campur voorschoteld. Visjes met kop en staart gemixt in de sambal, het smaakt overigens best oke. 

Woensdag is alweer de laatste dag op Gili Air. We moeten vandaag de boot terug naar Bali zelf regelen en ook vandaag staat snorkelen op het programma. We lopen eerst samen een stuk van het eiland af, opzoek naar een mooi plekje aan de noordkant. Dit was een zeer rustig stukje strand waar we op de vorige vakantie heel wat uurtjes hebben doorgebracht en supermooie foto's hebben gemaakt. Hoewel het plekje nog bestaat is er wel veel veranderd in de omgeving. Het wordt nu volgebouwd met hotels en restaurants. Best zonde om te zien hoe het eiland al veranderd is in 1,5 jaar tijd. Maar ook begrijpelijk. Ook vandaag weten we de zeeschildpadden weer moeiteloos te vinden en willen ze erg graag aan de rest laten zien. Na een aantal pogingen lukt het en ook Sonja, Saskia en Jaap kunnen genieten van de mooie zeeschildpadden. Ook spotten we nog een grote en mooie mureen, erg mooi! 's middags regelen Mich en Saskia de boot naar Bali terug, met een taxi naar Ubud, onze volgende bestemming, top! Die avond genieten we van een heerlijke pizza bij ons eigen hotel en de drankjes smaken weer goed. 

Donderdag is het tijd om met de boot terug naar Bali te gaan. Dit gaat behoorlijk chaotisch zoals altijd in Bali. Zo mogen we de baggage een aantal keer heen en weer slepen bij de haven en is ook onze boot kapot, waardoor we met een andere maatschappij worden gebracht. De bootreis gaat prima. We komen aan in het drukke chaotische Padang Bai, waar de taxichauffeurs als vliegen om ons heen zwermen. We banen ons een weg richting onze bus. Het blijkt een shuttle bus te zijn en niet een bus voor alleen ons groepje, niet zoals afgesproken, maar dat is wederom geen verassing. De bus heeft airco dus dat is prima. We rijden richting Ubud. Een minuut of 20 voor we er zijn vragen we de bestuurder of hij weet waar ons hotel is. Hij antwoord dat hij ons niet naar het hotel gaat brengen maar naar centraal Ubud. De afspraak was dat wij een taxi naar het hotel zouden krijgen. Na enige discussie stopt de chauffeur en stapt hij uit, om vervolgens ruim 20 minuten te gaan zitten mokken achter de bus. We staan hierbij op slechts 3400meter van ons hotel. Helaas zijn de tassen iets te zwaar om mee te slepen. De chauffeur weigerd ons af te zetten bij het hotel en rijdt ons naar centraal Ubud. We stappen de bus uit en regelen zelf maar een taxi voor die 5-10 minuten rijden. Bij aankomst bij ons hotel worden we vriendelijk onthaald. Het is een kleinschalig hotel, dat door de eigenaar, zijn vrouw en zoon draaiende wordt gehouden. Het ziet er allemaal prima uit. We eten 's avonds bij een tentje 200meter verderop, local food for local price, top! Heerlijk gegeten.

Vrijdag vertrekken we met de scooter richting Ubud, waar we een kookles voor zaterdag willen regelen, de kookles zit helaas al vol. We rijden door naar de bekende rijstvelden van Tegalalang, een stukje boven Ubud. Het is er erg druk en als we onze scooter willen neerzetten rent een mannetje op ons af, omdat we parkeergeld moeten betalen. Op de vraag hoeveel, antwoord hij: 10.000, each person. Voor Balinese begrippen is dit echt veel, normaal betaal je circa 2.000 per scooter, niet per pesoon. Maar omdat alle toeristen maar betalen, heb je niet veel keus. Omdat de Balinezen alle trucen uit de kast halen om je maar wat extra te laten betalen, doen wij dat andersom. De drie bijrijders droppen we, en parkeren een stukje verderop, scheelt toch vast de helft van het parkeergeld :). Bij de rijstvelden is het erg druk en we hebben het gauw gezien. Na de terugrit plonzen we lekker in het zwembad bij ons hotel. Bren is ziek dus die pakt nog wat uurtjes slaap. Mich regelt ondertussen dat we zondag met z'n alle toch de kookles kunnen volgen, superleuk! S'avonds eten we weer bij het tentje in de staart, wederom erg goed gegeten! 

Zaterdag is Sonja helaas ziek, en ook Bren kwakkelt nog wat. We kiezen ervoor om een ritje richting een tempel te maken. Onderweg passeren we prachtige rijstvelden en rijden we door mooie landweggetjes waar we het echte Balinese leven vinden, erg leuk. Ook maken we in Ubud een stopje bij een juwelier. De ook van Bren is mede eigenaar van het zaakje. De moeder van Bren heeft vorig jaar armbandjes meegenomen voor Bren en haar zus, afkomstig uit dit zaakje. Er is helaas een armbandje kwijt geraakt, dus Bren gaat op pad om een nieuwe te kopen. Dat lukt gelukkig. Op de terugweg lunchen we heerlijk bij een lokaal tentje. Aan het einde van de middag plonzen we weer in het zwembad. Bren is wat opgeknapt. 'S avonds gaan we weer eten bij het restaurantje hier in de straat. Zondag staat de kookles op het programma, waarna we doorreizen naar Sanur, waar we de laatste dagen van ons Bali avontuurtje doorbrengen. 

Thanks again voor het lezen, tot volgende week, dan vanuit Thailand!