We raken gewend..

Week 3!

Wow, wat gaat de tijd hier snel. We zijn alweer begonnen aan onze derde week. Met veel plezier lezen we iedere week jullie reacties op onze verhalen, schroom dus niet om te reageren :-)!

Vorige week geëindigd bij het verhaal dat we op zoek gingen naar de gratis camping in de buurt. Dit is toch wat anders gelopen…..Het is hier namelijk al redelijk op tijd donker en we wilden voor die tijd de camping hebben gevonden. De camping bevind zich ergens in het bos gebied. Het begint al te schemeren en onderweg beseffen we dat het eigenlijk te laat is om rond te rijden, we zien links en rechts  al weilanden vol met kangoeroes.. Heel gevaarlijk, in Australie wordt je afgeraden om savonds te rijden dit ivm het wild wat dan zomaar voor je auto springt. In Nederland heb je de konijntjes en heel af en toe de herten, hier heb je de kangoeroes van menselijke grootte en gewicht en struisvogels.  Het is al bijna donker als we aankomen op de bestemming, we kijken even rond maar helaas blijkt dit niet de camping te zijn. De camping zou wel aan deze weg moeten liggen dus we besluiten de weg verder in te rijden. Al snel komen we op een pad dat enkel alleen geschikt is voor 4WD voertuigen. Na ruim een uur rond te hebben gereden in het pikdonkere bos, wordt het pad steeds smaller. We besluiten om te draaien want er lijkt geen eind aan te komen en we hebben inmiddels ook geen bereik meer met de telefoons. Het wordt te gevaarlijk, de kangoeroes springen ook bij ons vlak voor de auto langs! De hele terugweg door het bos hopen we geen lekke band te krijgen of pech.. Eenmaal weer terug in de bewoonde wereld besluiten we terug te gaan naar het mooie strandje Meelup Beach, waar we eerder die dag zijn geweest. Kamperen is hier verboden maar er blijken nog een paar autos te staan. We spreken af vroeg op te staan om de tent weer in te klappen, in de hoop dat de plaatselijke Ranger ons dan nog niet heeft gesnapt.

Gelukkig maar, want dit strand is echt prachtig! Wakker worden, je tentje openritsen en de blauwe zee zien, is echt zo vet! We zijn die nacht niet wakker gemaakt door de Ranger (soort sheriff die het gebied in de gaten houd, soort wijkagent? Haha.) We willen dus snel de tent opruimen en doen alsof we gewoon kwamen relaxen op het strand. Om 07:10u kwam de Ranger langs en zaten wij rustig te ontbijten met de tent ingeklapt haha.. Niets aan de hand dus! In de ochtend hebben we eerst een hele mooie wandeling gemaakt in het gebied rondom Meelup Beach, prachtige rotsen in de turquoise blauwe zee. We komen langs een bankje waar wat ouderen op zitten, met verrekijkers. We maken hier een praatje en ze vertellen ons dat het nog een week of 2 ‘whale season’ is.  In de zee waar wij aan zitten komen zo’n 30.000-35.000 walvissen langs, die op weg zijn naar Antarctica. Soms kun je ze gewoon zien vanaf de kant, soms ook met hun jonge kalfjes. Op de terugweg besluiten we dat we deze prachtige dieren wel van dichtbij willen zien. Eerst hebben we even op het strand gelegen en gezwommen! Hier hebben we niet heel lang gelegen want we zagen al dat de zon hier erg sterk is en we al wat rood werden, dus zijn we naar Dunsborough gereden, een dorpje vlakbij. Hier hebben we bij een informatie winkeltje een Whale Watching Tour geboekt voor morgen! Vet! J We zijn doorgereden naar het mooie national park Cape Naturaliste, en toen naar Sugarloaf Rock. Wauw! What a view! Echt een adembenemende plek waar een paar enorme rotsen uit de zee steken. Op deze plek komt de zee hard binnen en slaat dan heel hard tegen deze rotsen. Hier hebben we een lange wandeling, nou eigenlijk een klim gedaan, tussen en over deze rotsen om op het mooiste punt uit te komen. Zie foto’s!!!! Echt prachtig.. Samen beklimmen we de rotsen en zelfs Bren met haar hoogtevrees klimt overal met gemak op.
Daarna zijn we teruggegaan en hebben weer ons illegale plekje opgezocht bij Meelup Beach. Nog een nachtje proberen J Bij het oprijden op de parkeerplaats springen de kangoeroes al rond onze auto. Bren legt wat brood naast de auto en nog geen 5 minuten later komt een moeder kangoeroe met een kleintje in haar buidel, het brood dankbaar opeten. Deze dieren zijn zo tam!

Maandag werden we vroeg wakker en hebben direct ons tentje ingeklapt. Nadat deze was ingeklapt kwam de Ranger weer langs, net op tijd haha. We zijn een stuk gaan hardlopen , een echte Coast Trail van 7,5 km. Na 45 minuten komen we terug bij de auto. Gelukkig hebben ze hier openbare douches, alleen wel koud! Daarna ontbeten en snel vertrokken naar Dunsborough, voor de whale watch tour!!  Daar op een boot gestapt en een mooi plekje voorop uitzocht. We zijn gaan varen en na ongeveer 15 minuten zagen we de eerste vin al boven water komen, wat super vet om dit te mogen meemaken! Het was ongeveer een groepje van 4/5 walvissen, Humpback Whales. De aardige crew van de boot verteld ons van alles over de walvissen. We zitten aan het einde van het seizoen en rond deze tijd komen er nog veel moeder walvissen met hun kalfjes de kust passeren. Rond deze baaien krijgen de walvissen veel rust, waardoor het voederen van de kalfjes ze makkelijker af gaat. De moeders eten soms zelf 8 maanden niet, om hun kalfjes te kunnen voeden.  Ze geven de kalfjes 120 tot 150 liter melk per dag!! De kalfjes komen elke dag tot 10 kilo per dag aan! Bizar.. Ongeveer een uur lang blijven de walvissen een beetje om ons heen zwemmen. Door het enorm heldere water kon je ze van een bepaalde afstand gewoon zien! Niet te bevatten hoe groot die dieren zijn.. Een aantal keer blazen ze hun adem uit waardoor er een grote nevelwolk van 3 tot 5 meter hoog ontstaat! Ook laten ze een aantal keer hun vinnen en hun enorme staart zien. We hebben veel mooie foto’s gemaakt maar de herinnering blijft het mooist! Na de tour zijn we teruggereden naar Meelup Beach, vanavond is de grootste maan in 70! jaar te zien. Precies bij ons strand komt de maan uit de zee omhoog, dit is al een heel bijzonder iets voor de Westkust. De ‘Supermoon” is prachtig en we hebben ons niet gerealiseerd dat er zoveel mensen op af zouden komen. Muziek, groepjes mensen met eten en trommels, iedereen komt kijken naar het fenomeen. Tot diep in de nacht zijn de hippies rond een groot vreugdevuur aan het dansen op het strand.

De volgende ochtend hebben we onze spullen gepakt en definitief afscheid genomen van Meelup Beach. We zijn richting Augusta gereden, dit is bijna het meest Zuidwestelijke punt van Australië.  In Augusta hebben we onze lunch gehaald en wilde dit gaan klaarmaken, Bren deed de kofferbak open en klapte de tafel uit, toen hoorde we ineens een harde plof en zagen een ENORME big heary SPIN op/in onze auto zitten. Bren gegilde het uit, en legde de 100m sprint sneller af dan Daphne Schippers. Verschrikkelijk.. Mich durft hem gelukkig met onze spatel van de auto af te slaan, stampvoetend liep de spin toen verder onder de auto. Bah..  Een voorbijganger zag ons bezig en gaf aan dat deze spin niet giftig was, en niet zou bijten maar; hoe kleiner hoe gevaarlijker.. Dat beloofd wat..

Nog zuidelijker ligt Cape Leeuwin, met een mooi uitkijkpunt wat ook in de top 10 mooiste uitkijkpunten van de wereld is volgens National Geographic. Hier zijn we naar toe gegaan maar helaas worden veel mooie bekende plekken hier uitgemolken en moet je voor alles de hoofdprijs betalen, wil je er even kijken. De vuurtoren zijn we niet in geweest maar hebben wel mooi rondgereden. Daarna zijn we naar een camping in Augusta gereden en hebben hier een heel mooi plekje opgezocht (zie filmpje).  Hier een wasje gedraaid en onze vishengels weer uitgeprobeerd, we hebben nu beide een goede set-up, nu nog vis! Tijdens het vissen zag Mich ineens bizar grote Stingrays zwemmen, vlakbij het strand! (zie filmpje) Prachtig en enorm grote beesten! Dit zijn de roggen die bijv. Steve Erwin hebben gedood met hun pijlstaart in zijn hart. Na het vissen hebben we lekker gegeten. Morgen verwachten ze storm!

De volgende dag zijn we weer vertrokken, tussen een regenbui door de tent ingepakt  we zijn vertrokken richting Pemberton, het wat meer bosrijke gebied van ZuidWest Australie. Het is slecht weer, dus dat is minder mooi. We zijn door een leuk stadje Margaret River gereden. Vervolgens bij de Beeldup Falls (watervallen) gekeken en zagen hier een foldertje liggen van het Warren National Park. Dat blijkt een mooi park te zijn met enorm gigantische bomen en ook een low-cost camping (alle faciliteiten behalve een douche). Hier zijn we naar toe gegaan en kennis gemaakt met de aardige camphost David. We hebben een mooie plek uitgezocht vlakbij de campkitchen. Hier hebben we ons avondeten klaargemaakt. De camphost David waarschuwde ons al voor de Kookaburra vogel op het park. Dit is een vogel die bekend staat om zijn schatterlach. (Deze hebben we ook in het dierenpark gezien en bijna elke avond al horen lachen).  Deze kookaburra, ook wel “Koekie”, op het park scheen heel brutaal en tam te zijn en dol te zijn op worstjes! Die avond aten wij worstjes en gooide een stukje worst naar Koekie, die al op de loer zat. Hij kwam meteen op tafel en gritste het stukje worst mee. Mich dacht dat het wel leuk zou zijn als we dit zouden filmen met de Gopro, dus rende naar de auto om zijn camera te pakken. Bren at op dat moment gewoon door en zag in haar ooghoek, Koekie al zitten loeren… Bren zag Koekie haar richting op vliegen en vervolgens vanaf Michel zijn bord een heel worstje hier vanaf pakken!! Wat een boef!! Michel dus net te laat voor het filmen en nadat Koekie zijn worstje had opgegeten had hij ook genoeg gehad en ging vrolijk zitten zingen (‘lachen”) in de boom.
David nodigde ons uit voor een avond bij zijn kampvuur om ons wat tips en tricks te vertellen over het reizen en mooie plekken in de buurt. Dit was erg gezellig!

Volgende dag hebben we ontbeten en Koekie kunnen filmen toen hij een stukje van tafel kwam pakken! (zie filmpje). We zijn op pad gegaan en in het national park waar we ziten, staat een enorme boom van maar liefst 65 meter hoog waar je in kan klimmen. Mich wilde dit natuurlijk doen dus we zijn hier naartoe gegaan. De boom was bizar hoog en volgehangen met zijn GoPro camera’s is Michel de klim begonnen. De boom had allemaal stalen pinnen als traptreden die als een wenteltrap omhoog liepen , maar dit zonder dat je gezekerd zat! Enkel aan de zijkant zat een soort van ‘valnet’ maar tussen de spijlen door kon je gewoon naar beneden vallen. De boom had na ongeveer 25 meter een eerste lookout-point en de volgende zat al op 50 meter hoogte. Daarna moet je nog 15 meter met een soort ladders, waar je wel in een soort kooi zat verder omhoog. Mich is na 5x geprobeerd te hebben, toch helemaal omhoog geklommen! Bizar!!! Maar wat een uitzicht (zie filmpjes). Een ongelofelijke klim van de hoogste boom waar je in kan klimmen! Ik stond dit veilig van onderaan de boom te bekijken… De rest van de dag hebben we doorgebracht in Manjimup, een wat groter stadje in de buurt. Ivm de boodschappen en hier hebben we een soort foamrol gekocht voor onder ons matras in de tent. We zijn teruggegaan naar de leuke camping in het National Park en die nieuwe onder ons matras ligt heerlijk!!! Wat een verschil.. Daarna zijn we hout wezen zoeken in het bos, hier mooi langs een rivier gelopen. Prachtig gebied hier en zo rustig. Je hoort alleen de vogels en natuurgeluiden. S’avonds ons favorieten avondmaal gegeten (wraps met chicken tender crisps, salade met tomaat en avocado, bonen en sausje) en daarna bij David langs geweest, hier boogschiet-les van hem gekregen! Nog wat zitten kletsen en  daarna ons eigen kampvuur aangemaakt. Dit was echt super geslaagd en lekker marshmallows in ons vuur klaargemaakt. Dit voelde echt als hoe we deze reis hadden voorgesteld. Met onze mooie auto met daktent op de achtergrond,  zitten relaxen bij ons dikke kampvuur, op een mooie avond in een prachtig bos en onder een bizar grote sterrenhemel die je alleen hier in Australie hebt.

De volgende dag hebben we afscheid genomen van David en zijn we vertrokken richting Walpole, een wat groter stadje. Ook hier in de omgeving heb je mooi veel bosgebied en dingen om te doen. Na twee dagen niet douchen zijn we wel weer toe aan een lekkere warme douche. In Walpole komen we langs en informatie center en vinden hier een visboekje, wat aangeeft op welke plekken in de buurt je goed kan vissen. We besluiten te gaan kijken bij de jetty (pier) in de buurt. Hier hebben we  de hele middag gevist! Wat tips gekregen van de mensen uit de omgeving en Michel heeft gewoon 3 vissen gevangen! Zelfs een haring! Haha.. Eind van de middag zijn we doorgereden naar een farm camping in de buurt. Ziet er erg leuk uit en kunnen hier een goede plek vinden (zitten wel veel vliegen...) Nadat we hebben gegeten in de campkitchen, gaan we bij de receptie zitten voor het beste wifi bereiken raken we in gesprek met de camping eigenaren. Het blijkt dat zij de camping sinds afgelopen maandag hebben overgenomen! Hier dus alles volop in de verbouwing en ze hebben ons aangeboden om gratis te mogen verblijven in ruil voor wat schoonmaakwerk. Hier gaan we even over nadenken! De omgeving is hier mooi en genoeg te zien, dus we willen best een weekje blijven!

De volgende morgen op pad gegaan naar de Tree Top Walk, een brug die gebouwd is tussen allerlei bomen, op het hoogste punt 40 meter! Leuk om te zien en we hadden ook nog eens de mazzel dat het park vandaag 20 jaar bestond en dus gratis entree J Na een uurtje zijn we bij nog een aantal plekken in het National Park wezen kijken, onder andere een boom die zo groot is, dat er een auto in past! Dit heb je alleen maar in Australie… Nu zijn we weer terug op de camping om even wat te relaxen en wellicht straks te horen of we kunnen werken of niet.. Dat horen jullie volgende week!

Liefs en groetjes vanuit het zonnige Australie xxx